Aardappelkatoentje

Maanden geleden kocht ik een patroon voor een jurkje voor mijzelf. Maandenlang hikte ik er tegen aan maar deze week zou het er dan toch van komen. Ik las de werkbeschrijving en kwam er achter dat het een patroon is voor niet-rafelende stof en dat de naden naar buiten toe verwerkt worden. Ik keek naar mijn voorraad rafelende stoffen en besloot het patroon wat aan te passen en te oefenen op een katoentje dat ooit in A. het gordijn in de garage was. Zo´n ietwat ruw uitziend gebroken wit katoentje, ik noem het altijd aardappelkatoentje. Gaandeweg bedacht ik me dat dit probeersel in de prullenbak zou verdwijnen. Toen bedacht ik me dat het wellicht dienst zou kunnen doen in de kinders´ verkleedkist. Toen trok ik het aan en verdraaid, dat zat niet slecht! De blinde rits was niet geheel blind, de afwerking was niet geheel af, maar na wat herstel- en (biais)oppepwerk hing er toch een draagbaar jurkje met een vleugje ouderwets, precies waar ik me thuis in voel. En ach, ik hoef er tenslotte niet mee naar kantoor!

(Het model staat er wat aardappelzakkerig bij maar het valt heus niet mee om jezelf in een spiegel te fotograferen en tegelijkertijd te proberen om je jurk zo voordelig mogelijk uit te laten komen...)