Over smaak valt niet te wisten en al helemaal niet met kleine kinderen. Dochterlief was jarig. Ze kreeg ´s ochtends een cadeautje van L. die ons 3 ochtenden per week helpt het huis schoon te houden. L. is goud waard. Ze houdt het huis schoon, heeft een tomeloze energie, is dol op de kinderen en de kinderen zijn dol op haar, bovendien heeft ze, 31 jaar jong, zelf 5 kinderen tussen de 3 en 14 en kent ze het klappen van de zweep. Ze had 2 cadeautjes voor dochterlief en 2 cadeautjes voor zoonlief: allebei kregen ze precies hetzelfde zodat er geen ruzie gemaakt zou worden. L. weet hoe het werkt.
Een van de cadeautjes was een stoere auto met grote wielen en een grote bumper. En met een knopje. Als dat knopje op ´on´ wordt gezet, flikkeren er achter de wielen blauwe en rode lichtjes. Als dat knopje op ´on´ wordt gezet, klinken er bovendien op vol volume 4 zinnen van het refrein van Michael Jackson´s “Beat it”. De kinderen vinden het prachtig. Zoals ik al zei, over smaak valt niet te twisten en al helemaal niet met kleine kinderen. Het allermooist vinden ze het wanneer de twee autos tegelijkertijd op ´on´ staan. Ze krijgen het uiteraard niet voor elkaar om het knopje geheel synchroon op ´on´ te zetten, waardoor een helse kakofonie door het huis schalt. Urenlang.
L. kijkt het vertederd aan en is blij dat de cadeautjes zo in de smaak vallen. Ze heeft absoluut gelijk, zij zijn er echt heel blij mee. Er wordt met de autos gesprongen, gerend, gebotst, gedanst, gegeten en geslapen. De wielen hangen reeds los in hun assen, de spiegels zijn afgebroken, de bumper hangt los. Maar Michael Jackson zingt.
Nu, drie dagen later, beginnen de batterijen leeg te raken. De kinderen zingen inmiddels foutloos met Michael mee. En ik haal diep adem maar twist niet. Want ik weet bijna zeker dat ik die auto als kleuter ook prachtig had gevonden.
April 2012
Geen opmerkingen:
Een reactie posten