De kom

Het is een glazen kom, een kleine schaal. Matglas met transparant glazen sterretjes. Ik heb de kom ik denk al tenminste 15 jaar. De kom deelde reeds vele etappes in mijn leven met mij. De kom verhuisde mee, van Nederland naar E, van E. naar A., van A. naar V. Ik gebruik de kom vrijwel dagelijks vanwege het handige formaat, maar vooral omdat de kom altijd weer een lach op mijn gezicht tovert.

Ik kreeg de kom van mijn lieve vriendin R. Ik kan me de gelegenheid niet meer herinneren, maar we hebben ook geen gelegenheid nodig om elkaar een cadeautje te geven. Vriendschap is altijd gelegenheid genoeg. Als ik de kom zie, zie ik R. en alles wat we samen hebben meegemaakt en gedeeld. We waren nog geen 10 jaar oud toen we elkaar leerden kennen en sindsdien horen we in zekere zin bij elkaar. We hebben nooit heel dicht bij elkaar gewoond, we maakten ook nooit deel uit van elkaars nabije, dagelijkse, vriendenkring, maar toch delen we elkaars leven: ik kan me geen leven zonder R. voorstellen.

Vanochtend pakte ik de kom uit de kast. Ik glimlachte. Toen zag ik dat er een barst in de kom zit. Ik bleef lachen en wist direct dat de kom toe is aan een nieuwe etappe. Niet meer in de kast voor dagelijks gebruik, maar op de kast, gevuld met kleine schatten.

Want een kom die elke keer weer een lach op mijn gezicht kan toveren, is niet zomaar een kom. Daar zit iets oneindig waardevols achter. Daar zit R. achter.

April 2012