Deze zomer kreeg ik van mijn tante een tas vol mooie stofjes. Er was een stofje bij dat mijn hart een keer deed overslaan. Ik herkende dat stofje uit duizenden! Ruim 40 jaar geleden maakte mijn oma er een badcape van, waar mijn zussen en ik alledrie veelvuldig mee zijn afgedroogd. Afgelopen jaren gebruikte ik de badcape voor onze zoon en dochter.
zoon, 2009 2010
dochter, 2010 2012
Nu ik de originele stof in handen had, zag ik hoe de kleur is verwassen in al die jaren. Ik wilde er dus iets van maken dat niet zo snel zou verwassen, waar een kind niet uit zou groeien en waar ik vaak naar zou kunnen kijken. Dat werd een naaimachinehoes. De binnenkant is van tafelzeil zodat er niks blijft haken en de hoes mooi in vorm blijft.
Een stofje met geschiedenis, een hoes vol nostalgie.
Een stofje met geschiedenis, een hoes vol nostalgie.
Een zeer lief stofje!
BeantwoordenVerwijderenIk zou het stofje ook koesteren, je hebt dat dus subliem opgelost om er nog heel lang plezier van te hebben.
BeantwoordenVerwijderenOhhh wat fijn!! Elke keer je naar je machientje kijkt, gaan de mooie herinneringen weer boven komen :-)
BeantwoordenVerwijderen