Het lijkt een gewoonte te worden. Elk jaar, twee dagen voor we naar Europa afreizen, MOET ik toch nog even een jas voor dochter maken. Ergens vind ik het onzin, een hap werk voor een paar weken gebruik, maar jasjes naaien is zo leuk! Dat het de Jackie moest worden wist ik al lang, de stof had ik ook al liggen, tijdens ons vorige Nederland bezoek gekocht op de markt. En dus toch maar, twee dagen voor vertrek, al koffers pakkend aan de Jackie. Gelukkig is het geen moeilijk jasje en is de uitleg fantastisch zodat ik het op tijd en met plezier gedaan kreeg.
De eerste drie weken was het zo warm dat de Jackie op een kapstokje hing te pronken. De laatste week was gelukkig herfstachtig, zodat de jas toch nog zeven dagen gedragen is. Hoop dat ze er volgend jaar nog in kan, heb ik niet. Maar dan maken we gewoon weer een nieuw jasje.
Zo'n mooie stof en vooral ook zo'n prachtige knopen ! Veel bewondering ook dat je elk jaar opnieuw de uitdaging aangaat !
BeantwoordenVerwijderenZonde dat dat prachtige jasje niet zo vaak gedragen zal worden ;)
BeantwoordenVerwijderenDat heb jij ongelooflijk mooi gedaan, petje af!
Goed gedaan zeg, en dat op twee dagen tijd. Ik ben echt een on-ge-loof-lijk trage naaister, dus ik sta alweer vol bewondering.
BeantwoordenVerwijderenWat een geweldige jas! Wat ik zo fijn vind aan jouw blog, is die afwisseling tussen prachtig geschreven stukken (zoals het treingesprek) en jouw creativiteit achter de naaimachine. Je bent een talentvolle dame!
BeantwoordenVerwijderen@ prentje: dat heb jij goed gezien!
BeantwoordenVerwijderen"bloos"
VerwijderenDat is een prachtige jas geworden!
BeantwoordenVerwijderenMooi, roze en toch niet te meisje-meisje ...
BeantwoordenVerwijderenEne hele mooie jas voor een mooi meisje!
BeantwoordenVerwijderenHelemaal mee eens wat hierboven geschreven wordt ... een talentvolle dame en nog een hele toffe wanneer je haar in real life tegenkomt ook! :-)
BeantwoordenVerwijderenKeischoon je jasje! En ik goede moed om aan mijn 2 Jackie's te beginnen voor de meiden :-)