Zoonlief is net 3 geworden. Hij praat erg goed. In drie talen, vloeiende zinnen, ingewikkelde woorden, alles zeer goed gearticuleerd. Wij zijn er aan gewend, hij praatte al erg vroeg erg goed. Maar soms verrast hij ons nog. Gisteren hadden we een taxi nodig. Onze bestelde auto is nog altijd niet gearriveerd dus we zijn vaste klanten bij het taximaatschappijtje om de hoek. Ik bel ze met regelmaat en zeg dan uiteraard eigenlijk altijd hetzelfde: “Goededag, een taxi graag, het adres is de 2e avenida, tussen de 8e en de 9e transversal, de quinta heet Valentino, het huis met het grijze hek, als u de 2e avenida naar beneden rijdt vanaf het park “los arbolitos”, is het ongeveer 40 meter na de ingang van de school Madre Maria.” Nadat ik vanmorgen het nummer heb ingetoetst en wacht tot er wordt opgenomen, grist zoonlief de hoorn uit mijn hand, wacht tot er wordt opgenomen, dreunt zonder hapering bovenstaande informatie op, zegt na een korte stilte “si”, even later “gracias” en hangt op.
Drie minuten later stond de taxi voor de deur.
Januari 2011
Geen opmerkingen:
Een reactie posten