Achter slot en grendel

Wij hebben niet veel waardevolle bezittingen: het meeste is emotioneel heel waardevol, maar niet in geldelijke zin. Aangezien we in ons huurhuis hier in V. wat klussen moesten laten doen, zoals het aanbrengen van horren, het schilderen van een paar kamers en het installeren van een alarmsysteem, hadden we onze weinige geldelijk waardevolle spulletjes achter slot en grendel opgeborgen. De criminaliteit is hier een ernstig probleem en als nieuweling heb je nog geen kring van te vertrouwen klusjesmensen. Alles in orde, dachten we met een gerust hart.

Een paar maanden later kreeg ik opeens uitslag van mijn trouwring. Gekocht als echt goud, zou dat niet moeten kunnen en ik ging er dan ook vanuit dat dit binnen een paar dagen over zou zijn. Ik legde zo lang mijn ring in een doosje op de kaptafel.

Mijn ouders kwamen op bezoek, en brachten van alles voor ons mee. Via internet had ik leuke stofjes gekocht, en lintjes en gehaakte bloemetjes en dat kwam allemaal mee uit Nederland. Totdat ik tijd zou hebben om het netjes op te bergen, legde ik het op de kast waar het uiteindelijk in zou worden opgeborgen.

Er is weinig zo leuk als meisjeskleertjes. Voor dochterlief had ik her en der leuke jurkjes gekocht en gekregen. Op haar kamertje onder in de kast bewaarde ik de nog te grote maten keurig gesorteerd in opbergbakken.

Zoonlief had van opa, oma en tantes een prachtige playmobiel ark van Noach gekregen, met, uiteraard, van alle beesten twee. De ark en de beestjes hadden hun eigen doos waar ze na het spelen weer keurig in werden opgeborgen.

Alles in orde, dachten we met een gerust hart. Maar alles van waarde is weerloos. Ook alles van emotionele waarde. Zoals een trouwring, kinderkleertjes, de helft van alle ark dieren, lintjes en bloemen. Het is allemaal verdwenen. Ik ben een dwangmatig georganiseerd mens en raak niet zo snel iets kwijt in mijn eigen huis. Maar als iets goed is opgeborgen, heb ik uiteraard niet gelijk door als het er niet meer is. Het is beetje bij beetje vervreemd door we weten niet wie. De klusjesman? De schoonmaakster? De oppas? De alarm installateur? “Vrienden”?

Klusjes doen we tegenwoordig zelf. Een oppas hebben we niet meer. Vrienden nog wel. Ook een nieuwe schoonmaakster. En een heleboel hangsloten aan een heleboel kasten, vol met weerloos waardevol.

September 2011